Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դա•հա•մունք 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. նվեր, ընծա (հնց․) ◆ Չըկաս, էրոս․ պիտի քույրս իմ սիրահար Որու՞ ձոնե դահամունքներն իր ուխտին։ (Դանիել Վարուժան)
  2. կաշառք ◆ Օ՜հ, այն ատեն ճաշակած կըլլամ կարծես համորեն Հին դարերուն հեթանոս դահամունքներն հազածո, Հնդկաստանի համեմներն, համայն խունկերն Արաբիո։ (Դանիել Վարուժան)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս ընծա, նվեր

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել