Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ընծայ

վանկեր՝ ըն•ծա 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Կասկածելի է համեմատությունը (Աճառյան) հին հնդկերեն ahati «ընծա, նվեր» բառի հետ, որ Մայրհոֆերը բխեցնում է *anu-(d)hiti բայանունից (վեդ. anu-dhā «նվիրել, ընծայել»)։

Գոյական

  1. իր, առարկա և այլն, որ ձրիաբար տրվում է մեկին իբրև սիրո, բարեկամության արտահայտություն, նվեր ◆ Մայրը… քնած երեխայի գլխավերևը ընծա է դնում։ (Ակսել Բակունց) ◆ Գամիրք, մոսոք ու թափալ ծունկ են իջել գլխահակ հաղթողներին բերելով հարկ ու ընծա անքանակ։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. զոհ (հնց․)
  3. ձոնագրություն, ձոն ◆ Եղեգնյա գրչով երգեցի փառքեր. քեզի ընծա իմ հայրենիք։ (Դանիել Վարուժան)
  4. (փխբ․) արդյունք, բարիք ◆ Հորձանքին մեջ տանելով ծաղիկ մը կարմիր իբրև դաշտ մեկ ընծան: (Դանիել Վարուժան)
  5. ձոն (հզվդ․)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. նվեր, պարգև, արմաղան (հնց․), դահամունք, նվիրան, մաննա
  2. տե՛ս զոհ
  3. տե՛ս ձոն

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ընծա տալ - տե՛ս ընծայել

Աղբյուրներ

խմբագրել