դառնաշունչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑrnɑˈʃunt͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դառ•նա•շունչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- դառնություն՝ չարություն շնչող՝ փչող, դաժան, կատաղի ◆ Կաղապար:Ընդգծել մարդ։
- դառնապես՝ սաստկությամբ շնչող՝ փչող, ցրտաշունչ ◆ Անցավ աշունը, անցավ և հայոց դառնաշունչ ձմեռը։ (Րաֆֆի) ◆ Իր մահաբեր թույնը թափելով սուլում էր դառնաշունչ քամին։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) դառնություններով՝ աղետներով լի ◆ Մեր պատմության դառանաշունչ, չար ու խորշակ գիշերում Ոնց է ծաղկել մեր քերթությունը հնամյա։ Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ցրտաշունչ
- դառնալի, դառնալիր, դառնալից, դառնագին, դառնադաժան, դառնաշաղախ, դառնախիստ, դառնաղի, դառնադառը, դառնաթաթավ, դառնաթով, դառնասուն, դառնավետ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։