Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դաւ


վանկեր՝ դավ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Փոխառություն իրանական աղբյուրից (պարսկերենից). հմմտ. ավեստերեն dab- «խաբել», պարթևերեն daβ «դավ, խաբեություն»։

Գոյական

  1. (նորբ․) գաղտնի մտածված կամ նախապատրաստված չարամիտ արարք, գործ ◆ Դա՜վդա՜վ… ելե՜ք, …կոչնա՜կ… պահմնա՜կ… զենք առեք շո՜ւտ… ձի հեծե՜ք ձի՜…: Հովհաննես Թումանյան ◆ Շապուհի հին միտումը Վռամի խորամանկ դավերը: ◆ Թող որոտում մի գլխին փայլակ, կայծակ, հուր, երկաթ, թող դավ դընե թշնամին։ (Միքայել Նալբանդյան) ◆ Մարզպանի կողմից է եկել, դավեր է լարումքեռուս դեմ։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Բյուզանդիան հիմա դավեր նյութում իր սահմանների վրա, չար ծրագրեր կազմում։ Ստեփան Զորյան
  2. տե՛ս դավադրություն
  3. դավաճանություն (բնստ․)
  4. խարդավանք, չար արարք ◆ Օ՜, դուք ասպետներ չնչին դավերի: Եղիշե Չարենց (փխբ․)

Ածական

  1. դավաճան (հզվդ․)
  2. դավերով, դավադրություններով լի (անհնձն.)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. դավադրություն, որոգայթ, խարդավանություն, խարդավանք, մեքենայություն, դարան, դարանագործություն, դարանակալություն, դարանամտություն (նախապատրաստված չարամիտ արարք)
  2. տե՛ս դավաճանություն

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. դավ դնել, լարել, նյութել - մեկի դեմ նենգամիտ ու ծածուկ գործողություններ նախապատրաստել, որոգայթ, թակարդ լարել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։