Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑvɑt͡ʃɑnɑˈsɛɾm]

վանկեր՝ դա•վա•ճա•նա•սերմ 

Գոյական

  1. (նորբ․) (փխբ․) դավաճանության սերմ, դավաճանության մղում ◆ Անում են ինձ մեղավոր Այրերը՝ անմեղ դեմքով... Ուժգնորեն մղում են մեջս դավաճանասերմեր՝ Խաբկանքների ճոճքում օրորելով իրենց Վիժածնունդ մանկանը։ ԴՊ

Աղբյուրներ խմբագրել