դատապարտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑtɑpɑɾtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դատապարտութիւն
վանկեր՝ դա•տա•պար•տու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (իրավ․) դատարանի վճիռ, որով մեկը դատապարտվում է
- վճռված պատիժը՝ պատժաչափը
- (փխբ․) խիստ մեղադրանք, պարսավանք
- դատվածություն, դատապարտված լինելը
Հոմանիշներ
խմբագրել- պատժապարտություն, պատիժ, դատապարտանք
- տե՛ս դատվածություն
- տե՛ս պախարակություն, պարսավանք
- տե՛ս մեղադրանք, պարսավանք
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։