Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դատապարտուել վանկեր՝ դա•տա•պարտ•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. դատապարտել բայի կրավորականն ու չեզոքը ◆ Սոկրատեսը դաշտապատված էր մահվան։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. (փխբ․) որևէ դժբախտության՝ ծանր վիճակի մեջ լինել ◆ Արդեն քանի տարի է, որ մայրն այդպես անշարժության է դաշտապարտվել՝ կաթված ստանալով հոր մահից հետո։ (Հրաչյա Քոչար)
  3. (փխբ․) անխուսափելի որոշակի վախճանի մատնված լինել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. պատժապատվել, մեղսապատվել, դատվել
  2. տե՛ս պատժվել
  3. տե՛ս պախարակվել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել