Հայերեն

վանկեր՝ դարս•դարս•վել 

Բայ

  1. (նորբ․) իրար վրա դարսվել՝ կիտվել՝ դիզվել ◆ Նրա մացառափուշ խառնակ հոնքերի տեղ-տեղ փլուզվող կամարի վրա Դարդարսված էին կնճիռներ մռայլ։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել