Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դեղ•ձան 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) բաց դեղնագույն, խարտյաշ ◆ Էս ի՜նչ անթիվ ծաղիկներ կան․ ոսկի-դեղին, կարմիր, դեղձան։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Մեկը տիկին Սարումյանն էր… դեղձան մազերի մեջ հուրհրատին տվող ծամկալներով։ (Նար-Դոս)
  2. տե՛ս դեղձանիկ ◆ Ոչ ոք Ջիվանուն չի ցավում, գոնե դու արի մխիթարե, սիրելի դեղձան։ (Ջիվանի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս դեղին, դերձանիկ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։