Հայերեն

վանկեր՝ դեղ•նա•լուռ 

Ածական

  1. (նորբ․) դեղին և լուռ ◆ Մեջքը ամռան հին արևը ներծծելով՝ աղմկոտ սերմը շրփալով դեղնալուռ խոզանի հողին։ Վ․ Այվազյան

Աղբյուրներ

խմբագրել