դեպք
Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դէպք
Գոյական
վանկեր՝ դեպք
- (նորբ․) անցք, եղելություն, պատահմունք
- առիթ, պատեհություն, պատեհ առիթ
- պարագա, հանգամանք
- (պաշտանվ․) տե՛ս իրադարձություն
- (իրավգ․) հանցագործության հատկանիշներ պարունակող իրադարձություն, որի կապակցությամբ իրականացվում է քրեական դատավարություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- դիպված, պատահար, պատահմունք, միջադեպ, անցք
- եղելություն, իրադարձություն
- պարագա, հանգամանք, առիթ
Արտահայտություններ
խմբագրել- դեպքը բերել - 1. պատահել, հանգամանքները դասավորվել։ 2. հարմար առիթ ներկայանալ, հաջողվել
- դեպք(եր)ի բերմամբ (բերումով) ― հանգամանքների բերումով
- դեպքից դեպք ― երբեմն
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։