դեսպակակիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɛspɑkɑˈkiɾ]
վանկեր՝ դես•պա•կա•կիր
Գոյական
- (նորբ․) դեսպակ՝պատգարակ կրող ◆ Նա բաղթազարին տարավ այն գինետներից մեկը, որտեղ հավաքվում էին կեռաբեռնակիրները, դեսպակակիրներն ու անառակ կանայք։ Թրգմ․
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։