Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝ դժգոհութիւն

վանկեր՝ դ(ը)ժ•գո•հութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. դժգոհ լինելը
  2. անբավականության՝ չբավարարվածության զգացում, տհաճ հուզական վիճակ, որը պայմանավորված է գործունեության ընթացքի խանգարմամբ, նպատակների ձեռքբերման ճանապարհին արգելքների առաջ գալով, ֆրուստրացիաներով և սթրես առաջ բերող հանգամանքներով ◆ լուռ էին նրանք, և բոլորի դեմքերի վրա նկարված էր մի տեսակ զարյացյալ դժգոհություն (Րաֆֆի) ◆ Իր օրվան կյանքնը երկումասերու կբաժանվեր, մին գոհության, մյուսը՝ դժգոհության։ (Արփիար Արփիարյան)
  3. տրտունջ, անբավարարվածության արտահայտություն ◆ ամեն ինչ անում էր առանց դժգոհության։
  4. (բրվք․) իրավախախտման կամ ենթադրյալ իրավախախտման մասին բողոք, որը վրդովմունք է առաջացնում և կարող է հայցի հիմք հանդիսանալ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. բողոք, գանգատ, անբավականություն, անգոհություն, անգոհունակություն, դժկամություն, դժկամակամություն, դժկամանք, դժգոհանք, տրտունջ, տրտնջյուն, քրթմնջյուն, քրթմնջոց, փնթփնթոց, փնթփնթյուն, մրթմրթոց, տրտնջություն, տրտնջողություն, (ժղ․)՝ մռթմռթուկ, մռթմռթոց, թոնթոր, թոնթորանք (քթի տակ, ոչ բացահայտ), ժանգ ու ժեն, ժանգ ու ժունգ
  2. անբավարարաություն, անբավարարվածություն
  3. տե՛ս խռովություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
  • Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։