դժոխային
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dʒɔχɑˈjin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դ(ը)•ժո•խա•յին
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- (կրոն․) դժոխքին հատուկ՝ վերաբերող, դժոխքի
- (փխբ․) գերեզմանային
- (փխբ․) դժվարին, դժնդակ, անտանելի, հրեշավոր
- (փխբ․) թանձր՝ անթափանց (խավարի՝ գիշերվա մասին)
- (փխբ․) չար, նենգ, նենգադավ ◆ Դժոխային պայմաններ։ Սևանը գտնվում է բարբարոս խաների դժոխային լծի տակ։ (Մուրացան) ◆ Դժոխային աշխատանքը ծխերի և մրերի գեհերում վաղուց էր բթացրել ամբոխ ներվերը։ (Շիրվանզադե) ◆ Այստեղ մի դժոխային մշուշ գալիս էր պատում նրա միտքը։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Դժոխային։ արարած ◆ Դժոխային մտադրություն։
Հոմանիշներ
խմբագրել- դժոխական, գեհենային, գեհենական, գեհենաշունչ, սանդարամետական, սանդարամետային, տարտարոսային, տարտարոսական, դժոխաբեր
- տե՛ս սոսկալի, անտանելի
- ծանր, դժվարին, դժվարին, տաժանելի, դժնդակ, ծանր, տատասկոտ, փշոտ, անհեշտ, պատաղավոր, զոռ (փխբ․), (հզվդ․), (բրբ․)
- տե՛ս չար
Արտահայտություններ
խմբագրել- դժոխային մեքենա - (հնց․) (ռազմ․) ժամացույցով ղեկավարվող պայթուցիչով արկ կամ ռումբ, դժոխամեքենա
- դժոխային քար - (քիմ․) ազոտաթթվական արծաթ, անգույն բյուրեղային փոշի, որ գործածվում է բժշկության, հայելիների արտադրության և այլ բնագավառում (լյապիս)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։