դիակ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [djɑk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դի•ակ 

Գոյական

1. մեռած մարդու մարմին ◆ Տըղերքն էլ մըթին լուռ ու գլխիկոր, …Ողբացին անշունչ դիակի վրա։ Հովհաննես Թումանյան
2. կենդանու լեշ ◆ Պանինը սատանայի պես քրքջում էր, ոտքն արջի դիակի վրա։ (Ակսել Բակունց)
3. (փխբ․) անգործունյա՝ անբան՝ անշարժ մարդ ◆ Ի՞նչ է նշանակում հինգ մարդկանց մահը կենդանի դիակների աշխարհում։ (Շիրվանզադե) ◆ Դիակ է, ամբողջ օրը տեղից վեր չի կենում։
4. (փխբ․) (հռետ․) այլևս որևէ դեր խաղալու անընդունակ գործիչ, քաղաքական ◆ Գահը սանդուխքի աստիճաններ չունի։ Բարձրանում են զավակների, ծնողների, ժողովուրդների դիակների վրայով։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ

1. դի, աճյուն, մարմին, (հզվդ․) մեռյալ, մեռելոտի, մեռել (ժղ․)
2. լեշ, գեշ, (հնց․)՝ սատակ, անկած

Արտահայտություններ

1. դիակը փռել - սպանել
2. դիակի վրայով անցնել մեկի
   1. գուշակվող կամ իրական վերահաս գործողության դեմ կտրական բողոքի՝ արգելքի արտահայտություն «կամ ես (մենք) կսպանվեմ (կսպանվենք) կամ չենք թողնի, որ կատարվի» նշանակությամբ (օրինակ՝ Պարսից հավատն ընդունելու համար մեր դիակի վրայով կանցնես:)
   2. սպառնալով՝ ոչնչացնելով իր համար ուղի հարթել, իր նպատակին հասնել՝ հաջողության հասնել
   3. ուրիշներին վնասելով՝ կործանելով՝ ասպարեզից հանելով նպատակին հասնել
3. դիակների վրայով անցնել՝ բարձրանալ՝ հասնել՝ ճանապարհ հարթել
   1. սպառնալով՝ ոչնչացնելով իր համար ուղի հարթել, իր նպատակին հասնել՝ հաջողության հասնել
   2. ուրիշներին վնասելով՝ կործանելով՝ ասպարեզից հանելով նպատակին հասնել

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	դիակ(ը)	դիակներ(ը)
Սեռ.	դիակի	դիակների
Տր.	դիակի(ն)	դիակների(ն)
Հայց.	դիակ(ը)	դիակներ(ը)
Բաց.	դիակից	դիակներից
Գործ.	դիակով	դիակներով
Ներգ.	դիակում	դիակներում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ corpse, carcass, body, stiff, corse, carcase գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ ceset իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ труп (ru) ‎(trup), тело (ru) ‎(telo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։