դիմադիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dimɑˈdiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դի•մա•դիր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- դիմադրող, հակառակող, հակառակորդ ◆ Երկու դիմադիր ուժերը շրջում են ողջ երկիրը և լարում ժողովուրդը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- դիմադրություն արտահայտող՝ պարունակող
- դիմադրության ծառայող, դիմադրելու համար կատարվող
- տե՛ս դիմահար
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս հակառակորդ
- տե՛ս հակառակ, ներհակ
Արտահայտություններ խմբագրել
- դիմադիր կանգնել - դիմադրել ◆ Մենք դարերով դիմադիր ենք կանգնել՝ Ասորեստանի, Հռոմին, Հունաստանին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։