դիվանախոսություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [divɑnɑχɔsutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւանախօսութիւն
վանկեր՝ դի•վա•նա•խո•սութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- տե՛ս դիվանագիտություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս քաղաքագիտություն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ա ներքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դիվանախոսություն(ը) | դիվանախոսություններ(ը) |
| Սեռ. | դիվանախոսության | դիվանախոսությունների |
| Տր. | դիվանախոսության(ը) | դիվանախոսությունների(ն) |
| Հայց. | դիվանախոսություն(ը) | դիվանախոսություններ(ը) |
| Բաց. | դիվանախոսությունից | դիվանախոսություններից |
| Գործ. | դիվանախոսությամբ | դիվանախոսություններով |
| Ներգ. | դիվանախոսությունում | դիվանախոսություններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։