Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւթիչ

վանկեր՝ դյու•թիչ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. դյութող, գրավիչ, հրապուրիչ, հմայիչ ◆ Համբարձման գիշեր, էն դյութիչ գիշեր, կա հրաշալի երջանիկ վայրկյան։ Հովհաննես Թումանյան
  2. արտակարգ հաճելի` ախորժելի` դուրեկան ◆ Ջրերի շշնջյունը թվում էր մի ավելի դյութիչ առասպել։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. չնաշխարհիկ, չքնաղագեղ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս հմայիչ, կախարդիչ
  2. տե՛ս հրապուրիչ, գրավիչ
  3. տե՛ս ախորժելի, դուրեկան
  4. տե՛ս չնաշխարհիկ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել