Հայերեն

վանկեր՝ դոն•դոռ•նած 

Ածական

  1. (նորբ․) ընդարմացած, խոնջացած ◆ Անց եմ կենում` որպես ողբասացը դարի, և ետ տուն եմ գալիս` այդ ամենից հոգնած ու դոնդոռնած։ Ռ. Դավոյան

Աղբյուրներ

խմբագրել