դունչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dunt͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դունչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս ընդ-ունչ ձևից։
Գոյական
- անասունների կզակ, ցռուկ, կնճիթ, քիթ-բերան
- (անարգ․) մարդու քիթ ու բերան, քիթ-բերան
- (փխբ․) (հզվդ․) նավի՝ ինքնաթիռի՝ և այլն քիթ
Հոմանիշներ
խմբագրել- կզակ, ցռուկ, կնճիթ, դուդուռ, (գվռ․) քիթ-բերան, (ժղ․)
- տե՛ս ծնոտ
Արտահայտություններ
խմբագրել- դունճը ծռել՝ ոլորել - մեկի հետ խոսելիս անախորժություն՝ անհամաձայնություն արտահայտող ծամառություն անել
- մեկի հետ խռով լինել, հետը չխոսել, երես շրջել
- դունչը գցել - քիթը տնկել, գոռոզանալ
- դունչ ու մռութը թթվացնել՝ կախել - տե՛ս քիթ ու մռութ անել
- դունչ ու պռունկը ջարդել - տե՛ս քիթ ու մռութը ջարդել
- դնչին տալ - տե՛ս քթին տալ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։