դպրապետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dpɾɑˈpɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դ(ը)պ•րա•պետ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (պատմ․) դպիրների պետ, գլխավոր ատենադպիր
- (հնց․) ուսուցիչ
- (եկեղ․) եկեղեցու դպիրների գլխավոր՝ պետ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | դպրապետ(ը) | դպրապետեր(ը) |
Սեռ. | դպրապետի | դպրապետերի |
Տր. | դպրապետի(ն) | դպրապետերի(ն) |
Հայց. | դպրապետի(ն) | դպրապետերի(ն) |
Բաց. | դպրապետից | դպրապետերից |
Գործ. | դպրապետով | դպրապետերով |
երգ. | (դպրապետում) | (դպրապետերում) |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։