ուսուցիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [usuˈt͡sʰit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ու•սու•ցիչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- դպրոցում որևէ առարկա դասավանդող աշխատակից
- առհասարակ որևէ կարգի գիտելիք՝ հմտություն, արհեստ կամ արվեստ սովորեցնող մասնագետ
- նա, որ, իբրև հեղինակությունը հետևողության առարկա է դիտվում տվյալ ասպարեզում՝ տվյալ մասնագետի՝ արվեստագետի ևն համար
- որևէ ուսմունքի՝ գաղափրախոսության ևն հիմնադիր հեղինակ
- (փխբ․) դաստիարակ, խորհրդատու
- (փխբ․) մեկին մի բանի հրահող՝ մի բան սովորեցնող՝ թելադրող մարդը, սադրիչ
Հոմանիշներ
խմբագրել- դասատու, վարժապետ (արևմտհ․) (հնց․) վարպետ, ուսուցանող
- տե՛ս մանկավարժ
- տե՛ս դասատիարակ
- տե՛ս սադրիչ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։