սադրիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɑdˈɾit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ սադ•րիչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- սադրող, հրահրող, գրգռող (մարդ)
- (պաշտանվ․) գործակալ՝ անձ, որը հրահրում է քաղաքացիական անհնազանդություն կամ հանցագործության կատարում՝ իրավիճակն ապակայունացնելու (հեղափոխության դրդելու) նպատակով
Հոմանիշներ
խմբագրել- սադրանքային, գրգռիչ, հրահրիչ, դավիչ, դավասեր, դրդիչ
- պրովոկատոր, նենգարկու
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։