դրդում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɾdum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դ(ը)ր•դում
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- դրդելը, դրդվելը ◆ (Սմբատը լսում էր մոր անվերջ բողոքները, քրոջ չարամիտ դրդումները։ (Շիրվանզադե) ◆ Ես չէի ուղարկողը․ նա ինքը գնաց… իր ներքին դրդումով։ (Նար-Դոս)
- մղում, դրդապատճառ, ազդակ
- գրգիռ
- (կենսք․) կենդանի բջջի ռեակցիան դրդման նկատմամբ, որը բնութագրվում է նրա մեջ ֆիզիկական և քիմիական, ֆունկցիոնալ փոփոխություններով։ Դրդման ռեակցիաներում էական դեր են կատարում էլեկտրական, կառուցվածքային, քիմիական և այլ պրոցեսներ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։