գրգիռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɾɡir]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գ(ը)ր•գիռ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԿրկնավոր կազմություն՝ թերևս հնդեվրոպական *ghers- «զզվանք» արմատից (*ghēr-ghērs- > գրգիռ). հմմտ. հին իռլանդերեն gersta «գրգռել», լիտվերեն grasa «սպառնալիք, խստություն, grasus «սպառնալի, գրգռիչ, զզվելի, տհաճ», grasinti «սպառնալ», այլև հայերեն գարշ։
Գոյական
- նյարդային համակարգի վրա ներգործող և համապատասխան գործողության մղող ազդակ (իմպուլս)
- այդպիսի ազդակի ներգործությամբ ստեղծված վիճակը
- (փխբ․) (բնստ․) եռանդ, ավյուն, խանդավառություն ◆ Քաղաքում… անցնում է աշխատանքի մշտավարար մի գրգիռ։ Մ. Խերանյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- ազդակ
- տե՛ս եռանդ, ավյուն
- տե՛ս դրդում, մղում
- տե՛ս գրգռություն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։