մղում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mʁum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մ(ը)ղ•ում
Գոյական
- մղելը, մղվելը
- ներքին դրդում, մղանք (փխբ․)
- (բրգ․) զգայական այն ձևը, որով դրսևորում են որևէ արարք կատարելու դրդապատճառն ու մտադրությունը
Հոմանիշներ
խմբագրել- ձգտում, հակում, մղանք, գրգիռ, հորդոր, ջիղ (փխբ․)
- տե՛ս ուժ, թափ
- տե՛ս տրամադրություն
- տե՛ս լուսային ազդակ
Արտահայտություններ
խմբագրել- բնական մղում
- ներքին մղում
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
- Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։