եզր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛzɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ե•զ(ը)ր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *eg՛her(o)-՝ *eg՛հ- «եզր, սահման» արմատից. հմմտ. լիտվերեն ẽžeras, լատվիերեն ezers, հին սլավոներեն ezero, ռուսերեն озеро, փռյուգերեն Ezara (տեղանուն) «լիճ», այլև՝ լիտվերեն eze, լատվիերեն eža «սահման, սահմանագիծ»։
Գոյական
- ծայր, վերջ, սահման ◆ Տները ցածլիկ էին, առանց կալ ու մարագ, իրարից հեռու, մեկը մի քարի տակ, մյուսը առվի եզրին: (Ակսել Բակունց) ◆ Ճանապարհի երկու եզրին էին ալպիական մանուշակներ։ (Ակսել Բակունց)
- որևէ հարթության սահմանային՝ ծայրային մասը՝ շերտը ◆ Աչքերի եզրով նրանք իրար տեսնում էին մի փոքր։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Հողմերի դիմաց աննկուն քայլիր աշխարհի եզրը: (Ավետիք Իսահակյան) ◆ 1905 -ին էր, հավիտյան անմոռանալի այդ թվականը, երբ անծայրածիր Ռուսաստանի վրա, նրա մի եզրից մինչև մյուսը, հեղափոխության դրոշն էր ծածանում։ (Ավետիք Իսահակյան)
- գետի՝ ծովի և այլնի ափի վերջավորությունը՝ պռունկը
- առհասարակ՝ ջրափ
- կտորի եզրային շերտ՝ մաս, անկ
- զգեստի ծայր՝ փեշ, քղանցք ◆ Կողքիս կանգնել էր խոնարհը և մատներով խաղում էր գոգնոցի եզրի հետ։ (Ակսել Բակունց)
- (արևմտհ․) տերմին
- նավակի՝ նավի՝ ավտոմեքենայի և այլնի թափքի կող
- տեղի՝ տարածության՝ ճանապարհի կողքը՝ կողմնային տարածությունը
- (մաթ․) համեմատության մեջ՝ արտաքին և ներքին անդամներն առանձին-առանձին
- (լեզվբ․) բարդության բաղադրիչ
- (անհնձն․) եզրակացություն ◆ Բայց լավ չմտաբերեց, թե չէ ըմբռնել, եզրի չհանգեց։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- (տպգր․) գրքի շապկի՝ բլոկի սահմաններից դուրս եկող մասը
- (գրդր․) գրքի կտրվածք
- (փխբ․), (բնստ․) վերջ, ավարտ
- (հրտ․) շապկի եզրերի՝ գրքի բլոկի սահմաններից դուրս եկած մասը
- (լեզվբ․) այս տերմինով արտահայտված են բայի լրացումներից հիմնականում խնդիրները
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։