Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տի•ե•զերք 

Կազմություն

խմբագրել

Տի (մեծ) + եզերք

 
տիեզերք

Գոյական

  1. նյութի ամբողջությունը և նրա կարգավորությունը ժամանակի և տարածության մեջ, երկնային անհուն տարածությունը՝ մոլորակներով, արեգակնային և աստեղային համակարգերով
  2. աշխարհ, երկիր (խսկց․)
  3. անընդգրկելի՝ անպարփակելի՝ անեզր՝ անսահման տարածություն, ամբողջ աշխարհն իր մեջ ամփոփող՝ մարմնացնող որևէ բան, անսահմանություն (փխբ․) ◆ 0՜, գրքերի աշխարհը - տիեզերք է անեզր։ Եղիշե Չարենց
  4. մարդու բնակեցրած և նրան մատչելի աշխարհը (օյկումենա) (աշխգր․)
  5. (փիլ․) ավանդական ըմբռնմամբ` մատերիական աշխարհը, մատերիական օբյեկտների, մատերիայի որակապես տարբեր ձևերի ամբողջ համախումբը

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. մակրոաշխարհ, կոսմոս, շուրջաշխարհ, մակրոկոսմոս, (հնց․) տիեզեր, համագոյք, արար-աշխարհ, երկինք-գետին (ժղ․)
  2. տե՛ս աշխարհ, երկիր
  3. տե՛ս անսահմանություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։