եթեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛˈtʰɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ե•թեր
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ հունարեն αίθηρ:
Գոյական
- օդի ամենավերին մաքուր ու նոսր շերտը (ըստ հունական դիցաբանության) ◆ Ժայռերն են կանչում մտած եթերը-կապույտ բերդերը իմ մանկություն։Համո Սահյան
- օդի վերին ոլորտները
- ենթադրական անկշռելի և առաձգական գոյացություն, որը, ինչպես կարծում էին, լցնում է ամբողջ օդային տարածությունն ու սովորական նյութերի (մոլեկուլների, ատոմների և այլնի) միջև եղած տարածությունը, և որով առաջ բացատրում էին էլեկտրամագնիսական ալիքների տարածումը ◆ Սավառնում ես վեր փոշուց երկրային դեպի Կապույտ անհունը ազատ եթերի: (Վահան Տերյան)
- շրջապատող օդային տարածությունը, օդը, որի մեջ տարածվում են ռադիոալիքները
- օրգանական միացություն, որ ստացվում է սպիրտից կամ ֆենոլից՝ ջրային բաղադրությունը հեռացնելու միջոցով, էթեր (քիմ․)
- (փիլ․) հիպոթետիկ մատերիական միջավայր, որը լցնում է տարածությունը
Հոմանիշներ
խմբագրել- եթերք, նրբօդ (արևմտհ․), արփի
- տե՛ս օդ
- (քիմ․) էթեր, պեղարգոն
Արտահայտություններ
խմբագրել- եթեր դուրս գալ (կամ օդ) (նորբ․) - ռադիո կամ հեռուստատեսային հաղորդում սկսել
- եթերում լինել (նորբ․) - ռադիո կամ հեռուստատեսային հաղորդում սկսած լինել, հաղորդում վարել
- եթերում սավառնել - անիրական ձգտումների՝ իղձերի անձնատուր լինել, անրջել, երազել
- եթեր արձակել – հաղորդել, ռադիոդհեռուստատեսային հաղորդման կայացում
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սիլվա Պապիկյան, Թատերագիտական և կինեմատոգրաֆիական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ հրատարակչություն», 2015 — 128 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
- Սերգեյ Իշխանյան, Հունական դիցաբանության տեղեկատու բառարան (Վան Արյան), Երևան, 2006 — 392 էջ։