ելվերել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛlvɛˈɾɛl]
վանկեր՝ ել•վե•րել
Բայ
- (նորբ․) ելնել վեր, բարձրանալ ◆ Շուշանը շրջվեց-նայեց, աչքերը սև էին ու խոնավ, հայացքը գանգատավոր, ապա նորից՝ ելվերեց՝ շորորելով փեշերն ու ծամերը։ Մուշեղ Գալշոյան
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։