Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ եղ•բայ•րա•կից

Ստուգաբանություն խմբագրել

եղբոր նման մտերիմ, աշխատանքի՝ զբաղմունքի՝ գաղափարի ընկեր ◆ Կամենում էի ասել, որ քո սերը կրկնապատկում է, իմ մեջ ամեն բան… դեպի իմ եղբայրակիցներն ու հայրենիքն ունեցած սերը։ (Մուրացան)
նման էակներից յուրաքանչյուրը, նմանակ
(փխբ․) միևնույն ազգի ներկայացուցիչ, համազգի, ազգակից
(փխբ․) իրար նման գործիքներից՝ սարածներից յուրաքանչյուրը
(եկեղ․) կրոնակից ◆ Եա կարծում եմ, մեծ վիշտ կլինի մեր սրբազան մետրոպոլիտի համար, որ չի մասնակցելու որ այդ սուրբ ծեսին և չի տեսնելու իր եղբայրակցին։ Ստեփան Զորյան

Բաղադրյալ բառեր
եղբայրակցել եղբայրակցություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ собрат (ru) ‎(sobrat), друг (ru) ‎(drug), соотечественник (ru) ‎(sootečestvennik), член братии (ru) ‎(člen bratii) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։