եղեգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛˈʁɛɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ եղէգ
վանկեր՝ ե•ղեգ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *el- գույնանիշ արմատից։
Գոյական
- հացազգիների ընտանիքին պատկանող բարձրացողուն բույս
- այդ բույսի ցողունը, որ գործածվում է որպես գավազան՝ ձող և այլն
- այդ բույսի բարակ ցողուններն ու տերևները որպես վառելիք
- (փխբ․) սրինգ
- (փխբ․), (հնց․) եղեգնյա գրիչ
- (հնց․) այդ բույսի ցողունի մանր սնամեջ կտորները, որոնց վրա ջուլհակնեռը փաթաթում էին թելը
Հոմանիշներ
խմբագրել- (բսբ․) եղեգնաբույս, շամբ(ի), եղեգնատունկ
- տե՛ս մասուրա
- տե՛ս սրինգ
- տե՛ս եղեգնախռիվ
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։