ենթադասություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛntʰɑdɑsutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ենթադասութիւն
վանկեր՝ են•թա•դա•սու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ենթադասեր ունենալը, ենթադասերի բաժանվելը ◆ Կառուցվածքային վերլուծության մեթոդը…լեզվական կառուցվածքները դիտում է որպես ենթադասությամբ իրար վրա բարձրացող տարբեր մակարդակի համակարգերի ամբողջություն։ (Դասագիրք)
- ենթադաս՝ ստորադաս լինելը
- ստորակարգություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ստորակարգություն
- տե՛ս ստորադասություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։