երաժշտական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾɑʒʃtɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
Արտասանություն
խմբագրելվանկեր՝ ե•րա•ժ(ը)շ•տա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- երաժշտության հատուկ հատուկ վերաբերող, երաժշտության ◆ Երաժշտական խանութ հրատարակչություն։
- երաժշտության միջոցով դրսևվորվող արտահայտվող կերտվող ◆ Երաժշտական հույզ կերպար։
- երաժշըությամբ զբաղվող երաժշտություն ուսունմանսիրող ուսանող ուսուցանող ◆ Երաժշտական դպրոց ուսումնաան։
- երաժշտության բնական հակում ունեցող, երաժշտության հատուկ ձիրք ունեցող ◆ Երաժշտական երեխա։
- երաժշտությունը լավ հասկացող ◆ Երաժշտական մարդ։
- լսողության համար դուրեկան հաճելի, քաղցրահունչ, երգեցիկ ◆ Երաժշտական ձայն։
- ներդաշնակ (փխբ․) ◆ Երգի երաժշտական հնչյունները գերել էին նրան։
Հոմանիշներ
խմբագրել- երաժշտային
- նվագային, եղանակային, եղանակավոր, մեղեդիական, մելոդիկ։
- տե՛ս երգեցիկ, քաղցրահունչ
- տե՛ս երգեցողական
- տե՛ս ներդաշնակ
Արտահայտություններ
խմբագրել- երաժշտականականջ լսողություն - ձայնի նրբությունների ընկալելու և ճշտորեն վերարտադրելու ընդունակություն
- երաժշտական կոմեդիա - երաժշտությամ ու երգով զուգորդվող կոմեդիա օպերետա
- երաժշտական ձևաավորում - ներկայացման բովանդակությանն ու գործողություններին համապատասխան երաժշտություն հարմարեցնելը
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։