երամագլուխ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɛɾɑmɑɡˈluχ]

վանկեր՝ ե•րա•մա•գ(ը)•լուխ 

Գոյական

1. (նորբ․) երամակը կամ երամը գխավորող, առաջնորդող կենդանին

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։