Հայերեն

վանկեր՝ եր•գա•տեր 

Գոյական

  1. (նորբ․) երգի տեր

Ածական

  1. երգին տեր դարձող՝ եղող ◆ ՈՒ ամեն երգի ապրուկն էր գուշակել և դա երգասեր սար ու ձորերի, երգատեր շեն ու շինականի շունչն էր եղել, ամեն երգի չապրուկն էր զատել և դա երգատեր սար ու ձորերի, երգատեր շեն ու շիանականների դարացոր անտիրության լալիքն էր եղել և օտարատիրոջ դրոշմը։ Մուշեղ Գալշոյան

Աղբյուրներ

խմբագրել