երկնահուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾknɑˈhun]
վանկեր՝ երկ•նա•հուն
Ածական
- (նորբ․) դեպի երկինք հուն բացող՝ ձգվող, բարձրաբերձ ◆ Որ լեռները մեր ձիգ ու երկնահուն Դարերով չմնան անլեռնական։ Գ․Խաչատուր
Աղբյուրներ խմբագրել
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։