Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

Արտասանություն

խմբագրել

վանկեր՝ եր•ջա•նիկ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *pri (+ անիկ)՝ *prāi-, *pri- «հաճել, բարեհաճել, սիրել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն prīyatē «սիրում է», prīti «ուրախություն, բավարարություն, հաճույք», հունարեն πράως` «սիրալիր, մեղմ», գոթերեն frijōn «սիրել», հին պարսկերեն priyati «բարեհաճել»։

Ածական

  1. ամեն տեսակետից լավ, բարեբաստ վիճակում գտնվող, բարեբախտ, բախտավոր
  2. երանելի, երանության արժանի
  3. խիստ բաղձալի, տենչալի, երանավաետ
  4. երջանկություն, բարեբախտություն բերող, խոստացող
  5. երանելի զգացումներ հիշողություններ թողած
  6. երբ կամ որտեղ երջանկություն է տիրում, թագավորում
  7. երջանկություն արտահայտող

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. աստվածափառքյան, բախտավոր, բարեբախտ, բարեբաստիկ, բարեբախտիկ, երանիկ, երանական, դրախտածին, եդեմածին, ամենաբախտ, բախտավոր աստղի տակ ծնված (բնստ․)
  2. տե՛ս երանելի

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. երջանիկ աստղի տակ ծնվել - ամեն գործի մեջ, բոլոր հանգամանքներում հաջողակ լինել, բախտ ունենալ

Աղբյուրներ

խմբագրել