երջանիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾd͡ʒɑˈnik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
Արտասանություն
խմբագրելվանկեր՝ եր•ջա•նիկ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *pri (+ անիկ)՝ *prāi-, *pri- «հաճել, բարեհաճել, սիրել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն prīyatē «սիրում է», prīti «ուրախություն, բավարարություն, հաճույք», հունարեն πράως` «սիրալիր, մեղմ», գոթերեն frijōn «սիրել», հին պարսկերեն priyati «բարեհաճել»։
Ածական
- ամեն տեսակետից լավ, բարեբաստ վիճակում գտնվող, բարեբախտ, բախտավոր
- երանելի, երանության արժանի
- խիստ բաղձալի, տենչալի, երանավաետ
- երջանկություն, բարեբախտություն բերող, խոստացող
- երանելի զգացումներ հիշողություններ թողած
- երբ կամ որտեղ երջանկություն է տիրում, թագավորում
- երջանկություն արտահայտող
Հոմանիշներ
խմբագրել- աստվածափառքյան, բախտավոր, բարեբախտ, բարեբաստիկ, բարեբախտիկ, երանիկ, երանական, դրախտածին, եդեմածին, ամենաբախտ, բախտավոր աստղի տակ ծնված (բնստ․)
- տե՛ս երանելի
Արտահայտություններ
խմբագրել- երջանիկ աստղի տակ ծնվել - ամեն գործի մեջ, բոլոր հանգամանքներում հաջողակ լինել, բախտ ունենալ
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։