Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զա•տիչ 

Ստուգաբանույուն խմբագրել

Ածական

  1. զատող, մի բանը մյուսից անջատող՝ առանձնացնող

Գոյական

  1. (տեխ․) (քիմ․) միցության՝ բաղադրության տարրերը զատող՝ միմյանցից անջատող նյութ
  2. (երկրբ․) խառնուրդից նյութեր զատող մեքենա

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. անջատից, զատուցիչ
  2. տե՛ս մեկուսիչ

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. զատիչ-անդրադարձիկ (ռազմ․) - հրազենի փակաղակի մաս՝ փամփուշտը փողից հանելու և դուրս նետելու համար

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Լ․ Մուղնեցյան, Մասնագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Գյումրի, «Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարանի տպագրություն», 2007 — 268 էջ։
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։