զարմանալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɑɾmɑˈnɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զար•մա•նալ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- հոգապես ցնցվել որևէ արտակարգ, անսպասելի, անսովոր, բանից ◆ Ամենքը կասկածանքով նայեցին նրա երեսին, զարմանում էին անծանոթի հանդգնության վրա։ (Րաֆֆի)
- հիանալ, հիացմունքից ապշել
- մի բան անսպասելի տարօրինակ անսովոր համարել տարակուսանքի մեջ ընկնել
Հոմանիշներ խմբագրել
- (հնց․) արմանալ զարմանք կտրել, բերանը բաց մնալ աչքերին չհավատալաչքը չռել գլոուխը կպչել իրար երես նայել զարմանք մնալ (ժող)
- տե՛ս տարակուսել
- տե՛ս ապշել
- տե՛ս զմայլվել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։