Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ (ը)զ•գա•յա•պաշ•տութ•յուն

Ստուգաբանություն

(փիլ․) փիլիսոփայական ուղղություն, որը իմացության միակ աղբյուրն է համարում զգայությունը, ըստ որում, եթե զգայությունները համարվում են օբյեկտիվ իրականության արտացոլում, հանգում է մատերալիզմին, իսկ եթե զգայությունները դիտվում են որպես գիտակցության սուբյեկտիվ իդեալիզմին (սենսուալիզմ) ◆ Զգայապաշտությունը գտնում է որ բոլոր գաղափարները ծնվում են զգայությունից
տե՛ս զգայականություն
տե՛ս զգայամոլություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сенсуализм (ru) ‎(sensualizm) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։