զգացմունք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɡɑt͡sʰmuŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ (ը)զ•գաց•մունք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- (նորբ․) հույզ, էմոցիա
Գոյական
- մարդու ֆիզիկական և հոգեկան զգացողությունների ամբողջություն ◆ Զգացմունքն է գերիշխանը, խելքը նրա լոկ ծառան։ (Ավետիք Իսահակյան)
- մարդու հոգեկան ուժերի՝ կարողությունների ու հատկությունների ամբողջություն, հոգի ◆ Տարիքով ծեր է, զգացմունքով երիտասարդ։
- վերաբերմունք մեկի կամ մի բանի նկատմամբ ◆ Սիրո, ատելության զգացմունք։
- հոգեկան ապրում, հույզ ◆ Երաժիշտը նվագում է մեծ զգացմունքով։
- սեր ◆ Նա չէր ուզում ոտնատակ տալ երիտասարդի զգացմունքը։
- տե՛ս զգացում
- զգացողություն
- էմոցիա
Հոմանիշներ
խմբագրել- զգացում, զգայություն
- հոգի, ոգի
- հույզ, հուզմունքի ապրում
- գորով, խանդաղատանք, գութ
- տե՛ս սեր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։