Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զ(ը)•մայ•լել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. տե՜ս զմայլվել, հիացմունքից ապշահար լինել, սքանչանալ◆ Ամենայն անգամ, երբ տեսնում եմ քեզ, խելոք աչքերիդ նայում եմ զմայլած։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Ման է գալիս մեր վաճառականը, զմայլում: Հովհաննես Թումանյան ◆ Նունուֆարը վարագույրի հետևից թաքուն նայում էր նրա վրա և զմայլում։ (Ղազարոս Աղայան)
  2. տե՜ս զմայլեցնել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. զմայլանալ, հիանալ, սքանչանալ, հափշտակվել, տարվել, զմայլվել, գերվել, ոգեզմայլել, ապշել, զգլխել, կախարդվել, դյութվել, հմայվել, հրապուրվել, խելքը գլխիցը գնալ, խլեքահան լինել, խելքը

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել


Աղբյուրներ

խմբագրել