զոհաբերություն
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [zɔhɑbɛɾutʰjun ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ զոհաբերութիւն
վանկեր՝ զո•հա•բե•րութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրել- զոհաբերելը, զոհաբերվելը
- զոհ մատուցելու կրոնական արարողությունը (կրոն.) ◆ Գնանք պատարագ և հանդիսավոր զոհաբերությամբ մեր սերն ու գոհությունը մատուցենք: (Րաֆֆի)
- նվեր, նվիրաբերություն հօգուտ մի գործի, գաղափարի
- կամավոր զրկանք հօգուտ մի բանի, անձնաոհություն
- Կրոնական ծես, որը կայանում է աստվածներին, սուրբ ոգիներին նվիրաբերման մեջ։ Զ. առաջացել է հնում, կապված անիմիստական պատկերացումների ու հավատալիքների ձևավորման հետ` ցեղակիցներին ուտելիք, զենք, իրեր թողնելու սովորույթի համաձայն
- կուռքերին, ոգիներին, աստվածներին, սրբերին ընծա, զոհ մատուցելը և դրա հետ կապված արարողությունը
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։
- Սերգեյ Իշխանյան, Հունական դիցաբանության տեղեկատու բառարան (Վան Արյան), Երևան, 2006 — 392 էջ։
- Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։