զոռ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [zɔr]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զօռ

վանկեր՝ զոռ 

Գոյական

1. ուժ, զորություն ◆ Օխտը գոմշի կաշի հագավ (Ձենով Օհանը), որ չպատռի իրեն զոռից։ Հովհաննես Թումանյան (ժղ․)
2. բռնություն, հարկադրանք

Ածական

1. դժվար, ծանր ◆ Զոռ աշխատանք։

Մակբայ

1. շատ լավ ◆ Զոռ խմեցինք։ (խսկց․)
2. քաջ, զորեղ ◆ Զոռ տղա է։

Հոմանիշներ

1. տե՛ս ուժ, զորություն
2. տե՛ս բռնություն, հարկադրանք
3. տե՛ս դժվար, ծանր

Արտահայտություններ

1. զոռ անել
   1. ճնշում գործադրել, ստիպել ◆ Շահաղիղի հոբելյանին էլ ընկերները զոռ արին։ Հովհաննես Թումանյան
   2. հաղթել ◆ Մի մեծ ձուկն է ընկնում կարթի մեջն ու թզուկին զոռ է անում, քաշում է դեպի ներս։ Հովհաննես Թումանյան
2. զոռ տալ - ուժ գործադրել, ճիգ թափել ◆ Աչքերը… խմիչքից ու զոռ տալուց լայնացել են։ Պարույր Սևակ ◆ Հիվանդը զոռ տալով իր կմախքացած բազուկներին նստեց։ (Նար-Դոս)
3. զոռ տալ գլխին, խոլքին, լեզվին - հիմար, անմիտ բաներ խոսել, տակից գլխից խոսել
4. զոռը դատել - տե՛ս ուժը պատել
5. զոռ պատել
   1. մեկից ուժեղ լինել
   2. իրավունքը ուժը գործադրել կարողանալ մեկի վրա ◆ Հարուստները չեն գալիս, զոռդ ինձ է պատում։ (Շիրվանզադե)
6. զոռի բան է (մեծ մասամբ հարցականով)
   1. ուզում ես ուժ գործադրել, ուժով չի լինի ◆ Ետ չեմ քշում, զոռի՞ բան է։ (Նար-Դոս)
   2. ինչ կարող ես անել, որ այդպես է ◆ Զոռի բա՞ն է, մարդու աղջիկը սիրուն է։
7. զոռով մեկի վզին փաթաթվել - կառչել մեկին, ստիպել նրան ամուսնանալ իր հետ ◆ Ես էի, որ զոռով փաթաթվեցի նրա վզին։ (Մուրացան)

Բաղադրյալ բառեր
զոռբա զոռբայություն զոռել զոռով

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ power, might, heavy գերմաներեն՝ Kraft, Stärke դանիերեն՝ թուրքերեն՝ güç իսպաներեն՝ potencia, poder իտալերեն՝ potenza հոլանդերեն՝ kracht հունարեն՝ δύναμη, ισχύς, κράτος շվեդերեն՝ kraft պորտուգալերեն՝ força, potência ռուսերեն՝ сила (ru) ‎(sila), мощь (ru) ‎(moščʹ), тяжелый (ru) ‎(tjaželyj) վրացերեն՝ ძალა, ღონე ֆրանսերեն՝ puissance

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։