Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [zspɑnɑkɑˈtʰɑpʰ]

վանկեր՝ զըս•պա•նա•կա•թափ 

Մակբայ

  1. (նորբ․) զսպանակային ուժը՝ թափը կորցրած ◆ Որ բռնի կլլված զսպանակի պես թռչում անդրադարձ, բայց չհասնելով ոչ սատանային և ոչ էլ աստծուն՝ վերադառնւմ է զսպանակաթափ։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել