Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ է•թի•կա 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< этика < լատ․ ethica < հուն․ ēthos բնավորություն

Գոյական

  1. տե´ս բարոյագիտություն
  2. (նորբ․) հասարակության կամ նրա որևէ խավի, խմբավորման, դասակարգի և այլնի վարքուբարքի կանոնների ամբողջությունը
  3. (բրվք․) բարեվարքության հիմնական տարրերից մեկը, որը ենթադրում է արժանապատիվ գոծելակերպ՝ հիմնված հանրային շահերի վրա
  4. վարքուբարքի կանոնների ամբողջություն՝ բարոյագիտություն

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե´ս բարոյագիտություն
  2. բարոյականություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։