Վիքիբառարան

էն

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ էն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Դերանուն

  1. տե՛ս այն ◆ Քաղաքից եկած էն տղին եմ ես սիրում։ Եղիշե Չարենց ◆ Միայն էն է միտս մնացել, որ նրանք էլ առաջվա նման մտերիմ ու համարձակ չէին ինձ հետ։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս այն

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. էն աստված - նույնն է` Աստված վկա
  2. էն է
    1. ուրեմն, հետևաբար ◆ Թե չմեռար, էն է ոտքովտ տուն կգաս։ (Ավետիք Իսահակյան)
    2. հենց որ է, ահա ◆ Էն է պիտի վրա հասնել, ես, պուկ։ (Ավետիք Իսահակյան)
    3. ահավասիկ, այ ◆ Էս մի երեխա ունեմ էն է թագավորական դպրոցում։ (Ղազարոս Աղայան)
    4. դե, էլ դրանից հետո ինչ էմնում ֊ ◆ Բա որ մեր երեխին տանեն, էն է ինձ գցեն գետը։ (Ակսել Բակունց)
  3. էն էր ու էն - վերջին անգամ էր, այն օրվանից, այն պահից ◆ Էն էր ու էն, խեղճն էն օրեն, հանդերն ընկած հոպոպ մնաց։ Հովհաննես Թումանյան
  4. էն գլխից
    1. առավոտյան վաղ` կանուխ
    2. սկզբից իսկ ◆ Աշխարհքը Էն գլխից համբերանք է եղել։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նա հենց էն գլխից նրան չէր սիրում։ (Ակսել Բակունց)
    3. շատ վաղուց, վաղուց ի վեր
  5. էն էլ - խիստ, սաստիկ, չափազանց
  6. էն օրը գցել
    1. վատ` նեղ վիճակի մեջ գցել
    2. անարգել, խիստ հանդիմանել` պարսավել ◆ Նրան էն օրը գցեցին, որ հիմա շունը ձեռքից հաց չի վերցնի։ (Քրիստափոր Թափալցյան)
    3. ծեծել, ջարդ տալ
  7. էն աշխարհը գնալ ֊ մեռնել ◆ Պար գամ Վահանիս հարսանիքին ու հետո հանգիստ էն աշխարհը գնամ։ (Անահիտ Սահինյան)

Թարգմանություններ խմբագրել

Թարգմանություն

Աղբյուրներ խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wiktionary.org/w/index.php?title=էն&oldid=1411878» էջից