Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ է•պի•լոգ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

<эпилог<հուն. еpilogos<էպի...+ հուն. logos խոսք

Գոյական

  1. հին հունական դրամայում` հանդիսատեսին հասցեագրված եզրափակիչ մենախոսություն` նրան խրատ կարդալու, նրա ներողամտությունը հայցելու և այլ նպատակներով
  2. գրական, թատերական երկի կամ ներկայացման եզրափակիչ մասը
  3. տե´ս վերջաբան
  4. տե՛ս վերջերգ

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։