ըղձանուշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [əʁd͡zɑˈnuʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ըղձանոյշ
վանկեր՝ ըղ•ձա•նուշ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հավերժահարս, դիդահարս ◆ Ճոճեցին մինչև առտու, մինչև լույս ըղնձանույշ։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Ու ձայնիդ մեջ ըղձանույշեր կապրեն։ (Ռուբեն Սևակ)
- (ծաղր․)
թեթևաբարո աղջիկ, կին, փողոցային աղջիկ, կին ◆ Փողոցային երկու ըղձանույշ: (Վահան Թոթովենց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս հավերժահարս, դիցանույշ
- տե՛ս թեթևաբարո
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։